ذن در هنر نويسندگي

«نويسنده شدم تا از دست اندوه و نوميدي پراكنده در اين جهان به درون دنياي پراميدي بگريزم كه مي‌توانستم با تخيل خودم بيافرينم...» «آدم‌هايي در اين دنيا هستند كه نسبت به شور و شوق وجود شما حسد مي‌برند. اگر لذت‌تان را از ديدار منظره غروب آفتاب بيان كنيد، به شما نفرت مي‌ورزند!» «هر آنچه كه در سراسر عمرم از وجود من ناشي شده حاصل آن چيزي است كه در دوازده سيزده سالگي بودم...» «عشق‌هاي اوليه من هنوز پابرجاست، هنوز تارزان را دوست مي‌دارم و قصه مصور جمع مي‌كنم. اگر در يازده سالگي كتاب‌هاي تارزان را از من مي‌گرفتند مي‌مردم.»