كمدي / مجموعه ي مكاتب و سبك هاي ادبي و هنري

کاوشي در ماهيت و سرشت کمدي، از ديدگاهي متفاوت با روال رايج و پيرو سنتِ ارسطويي نقد، که پس از ردّ نظريه‌هاي روان‌شناختي (که کمدي را با خنده مربوط مي‌دانند) به بررسي آثار کميک در ادبيات، تئاتر و سينما مي‌پردازد. کمدي‌ها به دو مقوله‌ي عمده‌ي «آريستوفاني» و «شکسپيري» تقسيم مي‌شوند و رابطه‌ي کمدي با زمينه‌هاي نزديک به آن چون طنز و گروتسک و پوچي بررسي مي‌شود. بخش مبسوطي از کتاب به موشکافي در رابطه‌ي کمدي و تراژدي به ويژه در تئاتر ويژگي يافته و نشان داده شده کمدي اغلب در دل مضمون‌هاي تراژيک به اوج خود مي‌رسد. برداشتي که سرانجام در خواننده پديد مي‌آيد آن است که کمدي به عنوان يک نوع ادبي غالباً بار و پيامي نه کم‌اهميت‌تر از تراژدي يا ديگر مقوله‌هاي ادبي همراه دارد.