راز گل سرخ (نقد و گزيده اشعار سپهري)

آفتابي يك‌دست سارها آمده‌اند تازه لادن‌ها پيدا شده‌اند من اناري را، مي‌كنم دانه، به دل مي گويم: خوب بود اين مردم، دانه‌هاي دلشان پيدا بود مي‌پرد در چشمم آب انار: اشك مي‌ريزم مادرم مي‌خندد رعنا هم