گفتگو در سيسيل

راه درازي طي كرده بودم، و هنوز سفر تمام نشده بود. و سفر، گفتگو هم بود؛ زمان حال و گذشته بود، خاطره و تخيل بود. اگرچه زندگي نبود ولي حركت داشت. ‹‹گفتگو در سيسيل›› از تركيبي روان و آهنگين برخوردار است و از برجسته‌ترين آثار اليو ويتوريني و ادبيات نئورئاليسم ايتاليا به شمار مي‌رود.