ارغنون

ما در ديار عشق و جنون سر سپرده‌ايم زنگ خرد ز آينه جان سترده‌ايم ما هم خراب ميكده عشق و حيرتم ته جرعه‌هاي حافظ و خيام خورده‌ايم ما گر عنان عشق رها كرده‌ايم، باز شاديم، چون ركاب جنون را فشرده‌ايم