در باب فلسفه عكاسي

اساس كتاب حاضر اين فرضيه است كه از زمان پيدايش تاريخ فرهنگ انسان تا كنون دو نقطه عطف مهم را مي‌توان در آن بازشناخت. نخستين آن پيدايش نوشتار خطي در اواسط هزاره دوم قبل از ميلاد است؛ دومين آن اختراع تصوير فني است كه ما شاهدش هستيم. نقاط عطف مشابهي نيز ممكن است در گذشته وجود داشته باشد اما از قلمرو اين جستار خارج است. فرضيه بالا در برگيرنده اين گمان است كه ساختار فرهنگ، و در نتيجه هستي، در حال سير يك تحول اساسي است. كتاب حاضر سعي در تقويت اين گمان دارد و به منظور حفظ شكل كتاب به صورت يك فرضيه، از بيان عبارات موجود در آثار گذشته در همين زمينه، اجتناب شده است. بنابراين هدف كتاب، دفاع از فرضيه خاصي نيست، بلكه قصد آن ايفاي نقشي فلسفي در وادي مناظرات مربوط به عكاسي است.