ناديا

ناديا اولين رمان سورئاليستي و شايد زيباترينش باشد؛ كتابي كه موضع اين جنبش را در قبال زندگي روزمره آشكار مي‌سازد. خط اصلي داستان شرح آشنايي و رابطه نويسنده با دختري جوان در پاريس است، قصه حضوري وسوسه‌گرانه كه به خوره‌اي ذهني بدل مي‌شود اين روايت اول شخص با بيش از 50 عكس تكميل شده است، كه جزء لاينفك اثرند. تصاوير، شامل بسياري از چهره‌هاي شاخص سورئاليسم، مكان‌ها و اشيايي است كه نويسنده با آن‌ها ارتباط دارد يا حضور ناديا آن‌ها را به نگراني‌هاي ذهني و وسوسه‌هاي دائمي‌اش بدل مي‌سازد.