از مردن مادرم خوشحالم

جنت مک کوردي در اين کتاب روايتش را با توصيف صحنه‌اي از گردهمايي خود و برادرانش دور تخت مادرشان آغاز مي‌کند. روايتي از تلاش مذبوحانه‌ي فرزندان براي بيدار کردن مادرشان در وضعيت کما. در اين بين مک کوردي اشاره مي‌کند که هيچ خبري به اندازه‌ي کاهش وزن شديد او نمي‌تواند مادرش را به وجد بياورد. او در اين کتاب بيان مي‌کند که وسواس‌هاي فکري‌ مادرش نسبت به او، چطور باعث تقويت کمال‌گرايي منفي و در نتيجه آسيب‌هاي رواني متعدد در او شده. همچنين اشاره مي‌کند که رابطه‌ي او با مادرش همواره ترکيبي از عشق، وابستگي و در عين حال فشارهاي رواني بوده است.

موضوعي که در کتاب از مردن مادرم خوشحالم مورد توجه قرار مي‌گيرد، روشي است که جنت مک کوردي براي مقابله با فشارها و آسيب‌هاي رواني چه در مقام يک بازيگر جوان و چه به‌عنوان يک فرزند، به کار مي‌گيرد. او ريشه‌ي رفتارهاي کنترل‌گر مادرش را در تجربيات تلخي که از سر گذرانده جست‌و‌جو مي‌کند و سپس به معضلاتي که متوجه فعالان صنعت سرگرمي است مي‌پردازد. در طول کتاب با سفر دروني جنت براي شناخت بهتر خود و کنار آمدن با شرايط گوناگون همراه مي‌شويم. سبک نوشتاري اين کتاب بسيار صريح و بي‌پرده است و نويسنده تلاش کرده با استفاده از طنز و صداقت، داستانش را روايت و خواننده را به دنياي پيچيده‌ي احساساتش دعوت کند. اين کتاب با استقبال خوبي مواجه شده و بسياري از خوانندگان آن را به‌خاطر صداقت و جسارت در بيان، تحسين کرده‌اند.