شرلي

شبي کاملا تاريک و ظلماني بود. ابرهاي خاکستري رنگ باران زا نور ماه و ستاره‌ها را پنهان کرده بودند. ابرهايي که در روشنايي روز خاکستري بودند در اين شب تاريک رنگي قيرگون داشتند. مالون کسي نبود که به زيبايي‌هاي طبيعت اهميتي بدهد، او فصل بهار کيلومترها راه مي‌پيمود بي آن‌که زيبايي و طراوت بهشت مانند زمين را ببيند و يا طلوع زيباي آفتاب و تلالو زرين اولين اشعه خورشيد برايش جالب باشد و يا ابرهاي پراکنده‌اي که سطح آسمان را مي‌پوشاند و بارش باران‌هاي بهاري بر کوهساران برايش تفاوتي داشته باشند. او اصولا توجهي به‌اين زيبايي‌ها و دگرگوني‌ها در طبيعت نداشت و به آن نمي‌انديشيد که مثلا چطور آسمان قيرگون بالاي سرش در فاصله‌اي ديگر در افق روز يک باره روشن مي‌گردد و يا سيارات و حرکات فلکي تحت چه عوامل و کيفيتي جريان دارند و اين عوارض طبيعي چطور از نظر محو شده يا ظاهر مي‌شوند. او فقط نگاه مي‌کرد و مي‌گذشت.