پرده ي نقره اي (جامعه شناسي سينما در ايران)

اين کتاب بر سر آن است که تحليلي از معرفي و گسترش سينما همچون يک نهاد فراغتي صنعت فرهنگي و هنر ،ملي در جامعه و فرهنگ ايران ارائه کند. نخستين مکان نمايش فيلم براي عموم در تهران در 1283 (1904) دو سال پيش از صدور فرمان مشروطيت افتتاح شد. در آن زمان جامعه ي ايران عمدتاً جامعه اي روستايي و سنتي بود. نخستين فيلم ايراني در 1309 در تهران نمايش عمومي پيدا کرد. در سال 1398 جمعاً 72 فيلم داستاني جديد اکران اول به استثناي فيلم هاي گروه هنر و تجربه نمايش درآمد در اين سال ايران کشوري عمدتاً شهرنشين و نيمه توسعه يافته بود در طول اين دوره نهاد سينما در جامعه و فرهنگ ايران از منازل گوناگون گذر کرده است.