مزاح بي پايان

سال 1996 پيش از انتشار مزاح بي‌پايان، جامعه‌ي ادبي آمريکا مهياي انتشار رماني سترگ بود؛ رماني جاه‌طلبانه که نويسنده‌ي آن خودش هم فکر نمي‌کرد کسي آن را بخواند.
اما خواندند.
با وجود پيچيدگي نثر غني آن، نوآوري‌هاي بي‌شمار والاس و شخصيت‌هاي متعدد، در عرض يک سال بيش از 400 هزار نسخه از آن به فروش رفت.
سال 2005به فهرست 100کتاب برتر انگليسي‌زبان مجله‌ي تايم، از سال 1923تا آن زمان، راه پيدا کرد و والاس‌شناسي شاخه‌اي جدي در تحقيقات دانشگاهي شد.