آخرين روزهاي كانت به روايت ارنست تئودور آمادئوس هوفمان) / جهان نمايش 40

جهان نمايش مجموعه‌اي است از متن‌هايي که براي صحنه‌ي نمايش يا درباره‌ي آن نوشته شده‌اند. انواع نمايش‌نامه، چه براي اجرا و چه صرفاً براي خوانده شدن، از جمله نمايش‌نامه‌هايي با اقتباس از آثار ادبي يا سينمايي، و نيز متن‌هاي نظري در حوزه‌ي درام و نقد آثار نمايشي، در اين مجموعه جاي مي‌گيرند. از متن كتاب:
بله، بله، دوستان من… فيلسوف يوناني بي… بي… بي‌دليل اظهار تأسف نمي‌کرد که مي‌گفت: چه افسوس بزرگي… آدم بايد در همان لحظه‌اي بميرد… که… تازه مي‌بيند چگونه… چگونه… چگونه بايد زندگي کند… اين مرا به ياد حکايتي مي‌اندازد که اتفاقاً در برخي کتاب‌هايم آن را گفته‌ام. آن مريضي که حالش خيلي خراب بود اما همه‌ي عالم هر روز به او مي‌گفتند به نظرشان حالش بهتر شده، سر آخر روزي به دوستاش گفت: بله، بله، دارم از زور خوب شدن مي‌ميرم! ص 86-87