مكان واقعي

گزيده‌اي از كتاب:
من يک زن نيستم که مينويسد بلکه کسي هستم که مي نويسد
مدت ها از خودم پرسيده ام که هويت زنانه به چه معناست چون موقع نوشتن اين احساس زنانگي را ندارم؛ چون محصور کردن زن در آن سرمنشأ درد و رنج و به ويژه عصيان است. زنان را هميشه و هميشه به هويت زنانه شان حواله ميدهند تا توجيهي براي حفظ برتري اقرار نشده مردان باشد. حتي اگر بپذيريم زن بودن در دهه نخست قرن بيست و يکم با زن بودن در دهه 1950 تفاوت دارد، اين احاطه مردانه همچنان ادامه دارد از جمله در حوزه هاي فرهنگي انقلاب زنانه اتفاق نيفتاده است اين کار همواره بايد صورت پذيرد. تجربه اي که هر زني از دنياي روزمره خود دارد مانند تجربه يک مرد نيست...