درآمدي تاريخي به نظريه تكامل

درک ما از نحوه پيدايش حيات و سير تحول موجودات زنده بيش از هر چيز تحت تأثير دو نظريه علمي است: تکامل از راه انتخاب طبيعي و ژنتيک. وقتي طبيعت‌شناس انگليسي، چارلز داروين، در سال 1859 براي نخستين‌بار انديشه‌هاي خود را در کتاب منشأ گونه‌ها مطرح کرد، با مقاومت‌هاي زيادي هم در جامعه علمي و هم ميان عموم مردم روبه‌رو شد.
چند سال بعد، وقتي راهبي ناشناس، گرگور مِندل، نتايج آزمايش‌هاي خود را منتشر کرد نيز جهان علم اهميت يافته‌هاي او را در تأسيس آنچه بعدتر علم ژنتيک ناميده شد درنيافت. جان اسکاتني در کتاب درآمدي تاريخي به نظريه تکامل آنچه را اين دو مرد بزرگ کشف کردند توضيح مي‌دهد. او داستان پيشرفت‌هاي شگفت‌انگيز در اين حوزه را، که در نهايت به گشودن راز ژنوم انسان ختم شد، گام‌به‌گام پي مي‌گيرد. در اين داستان شاهديم که چگونه بشر کار را با اين تصور که فسيل دايناسورها مربوط به استخوان غول‌هاي افسانه‌اي است آغاز کرد و با تکميل تدريجي شواهد، توانست رشته حيات را از ميکروارگانيسم‌هاي تک‌سلولي به نخستي‌هايي مانند خودش دنبال کند. کالبدشناسي، طبقه‌بندي، شيمي، زمين‌شناسي، باستان‌شناسي، و جنين‌شناسي همگي در تکميل اين داستان شگفت‌انگيز نقش داشته‌اند. درآمدي تاريخي به نظريه تکامل براي همه خوانندگاني که درباره جهاني که در آن زندگي مي‌کنيم کنجکاوند جذاب خواهد بود، و به آنان نشان مي‌دهد نظريه تکامل چگونه درک ما را از خود و جايگاهمان در جهان تغيير داده است.