چراغ ها را ببين عشق من

در جهاني زندگي مي کنيم که در آن پيوسته ناديده گرفته مي شويم اگر ثروتمند نباشيم، اگر گران ترين مارک ها را نپوشيم و اگر دنبال کنندگاني در صفحات مجازي نداشته باشيم.
مجموعه (روايت هايي از زندگي) به همت پير رزنولن استاد تاريخ و علوم سياسي کلژ دوفرانس منتشر شده است. او در معرفي اين مجموعه مي نويسد: (امروز نوعي احساس رها شدگي بسياري از مردم فرانسه را اندوهگين کرده و آن ها را به ستوه آورده است... تمام آن صداهاي آهسته، تمام آن زندگي هاي عادي که کسي به آن ها توجهي نمي کند، تمام تلاش ها در سايه اي که از آن هاي يادي نيم شود... اين ها دموکراسي را تضعيف مي کنند. زندگي در جامعه، بيش از هرچيز، اين است که ببينيم آيا هستي مان در واقعيت روزمره اش فهميده مي شود يا نه.)
اين مجموعه درباره زندگي هاي روايت نشده و گاه انکار شده است؛ روايت هايي مستند و داستان گونه درباره آدم هاي نامرئي و اقشار ناديده گرفته شده.
آني ارنو در چراغ ها را ببين، عشق من از رفت و آمدهاي هفتگي اش به هايپرمارکت ها نوشته است. او به مرکز خريد مي رود تا (با درآميختن با جمعيتي که براي خريد يا گردش آمده اند، نارضايتي حاصل از کار نوشتن را فراموش کند).
کتاب او، در نظري عميق تر، نگرشي انتقادي به پديده نوظهور هايپر مارکت هاست.