انقلاب كوبا / چشم اندازهايي از تاريخ معاصر جهان 8

در سال 1961، کاسترو رسماً اعلام کرد که کوبا کشوري سوسياليستي است. در دهه 1970 کوبا توانست به موفقيت‌هايي به‌ويژه در زمينه آموزش و پرورش، خدمات پزشکي و بهداشت دست يابد. شمار زيادي از مردم کار پيدا کردند و برابري و ثبات بيشتري برقرار شد. اما در همان حال آزادي‌هاي سياسي کاهش يافت و کساني که پيرو خط مشي کاسترو نبودند سرکوب مي‌شدند.
در سال 1980 کوبا با مشکل بزرگي روبه رو شد. بسياري از مردم شغلشان را از دست دادند، مواد خوراکي سهميه‌بندي شد، و زندگي مردم سخت‌تر شد. هزاران نفر از کوبا گريختند و به ايالات متحده پناهنده شوند.
بنا به گزارش ديده‌بان حقوق بشر در ژانويه 2012، «کوبا تنها کشوري در آمريکاي لاتين است که هر گونه مخالفت سياسي را کاملاً سرکوب مي‌کند.»
کوبايي‌هايي که از حکومت انتقاد مي‌کنند به عنوان جنايتکار محاکمه مي‌شوند؛ همه رسانه‌ها در کنترل دولت است و هيچ‌گونه آزادي بياني وجود ندارد؛ و شهروندان اجازه خارج شدن از کوبا يا بازگشت به کشورشان را ندارند مگر آن که اجازه رسمي دولتي دريافت کنند که در بيشتر مواقع به آن‌ها داده نمي‌شود.