راوي خشمگين آرزوهاي خرده بورژوازي (زندگي و انديشه ي محمد مسعود)

آيا آگاهي از زندگي و کارنامه ي محمد مسعود مي تواند به فهم با ريشه يابي بخشي از دشواري هايي که اکنون با آنها دست به گريبانيم کمک کند؟ به گمان من آري. زيرا هرچند کالبد مسعود ديري است که به خاک پيوسته، ولي انديشه اي که او يکي از آوازه گران و سخنگويان نامدار و پرشور و بي پروايش بود هنوز زنده است و مانند آتش زير خاکستر با ملايم ترين نسيم مساعدي مي تواند شعله ور شود، کما اين که بارها شده است. آرمان او، استدلال ها و آرزوها و کينه هايش را هر روز، به درجات ولي مکرر، از زبان رهگذران در کوچه و بازار، در بن مايه ي سخنراني هاي شماري از دولتمردان از ديروز تا امروز، در تفسيرها و تحليل هاي بسياري از اهل قبيله ي سياست از هر سنخ و گروه، و در نوشته هاي اين يا آن قلم به دست مي شنويم و مي بينيم و مي خوانيم. انديشه اي که ريشه اش به ناکامي خرده بورژوازي در بهره مندي از، يا مشارکت در، قدرت سياسي برآمده از انقلاب مشروطه بازمي گردد و نقشي موثر و ماندگار ولي کمتر ديده شده، اگر نه ناديده، در مهم ترين تحولات سياسي سده ي پيش داشته است.