تقدير هنر (بيگانگي زيباشناختي از كانت تا دريدا و آدورنو)

تقدير هنر به روايت ماجراي بيگانه گشتن هنر از حقيقت مي‌ردازد و بر نقد سوم کانت تمرکز دارد. به تعبير نويسنده: «بخش اعظم تلاش هاي من در اين کتاب صرف اثبات اين نکته شده است که آنچه معمولا به نام سنت قاره‌اي از آن ياد مي کنيم، عمدتا مشتمل بر وارياسيون هايي مي شود که تم آن ها، دانسته يا نادانسته، از نقد قوه‌ي حکم کانت اقتباس شده است. با بهره گيري از گفتار زيبا شناختي کانتي است که نويسندگاني چون هايدگر (نبوغ)، دريدا (امر والا)، و آدورنو (داوري و حس مشترک) کمر به پيگيري نظام مند ماموريتي مي بندند که همانا قالب شکني درک ما از حقيق و اخلاق و قالب ريزي مجدد آن باشد.