معماي پدر

در کتابپيش رو، خاطرات سيبيل لاکان از پدرش، در برش‌هايي تکه‌تکه و جاافتاده روايت مي‌شود و شخصيتي را توصيف مي‌کند که با غيبت وارد زندگي‌اش مي‌شود. «پدر» با عنوان تکميلي «معما» فضاهايي خالي را برجسته مي‌کند و در واقع، اولين معناي پدري براي سيبيل، غيبت است که حضورش به اندازه نبودش است. اين اثر منحصربفرد، خواندني و تقريبا شاعرانه روايتي کوتاه از مناسبات پر کشاکش ولي پنهان پدر و دختري است که يک سوي آن خودش را «ثمره نااميدي» مي‌داند. پدر در نظر سيبيل، ردپاي کسي را نشان مي‌دهد که غايب است ولي فرزند نامش را يدک مي‌کشد.