در باب نظريه محاكات / مفهوم هنر در فلسفه يوناني و حكمت اسلامي

كتاب حاضر، درباره مشهورترين و قديمي‌ترين نظريه «ذات‌گرا»، تبيين ماهيت هنر در تاريخ فلسفه هنر يعني نظريه «ميمريس» (محاکات) نوشته شده است. قدمت اين نظريه از منظر آييني به ايده‌هاي يونانيان درباره اسطوره‌ها و از منظر فلسفي به انديشه‌هاي افلاطون و ارسطو بازمي‌گردد. بدين‌ترتيب در کتاب پيش رو، سير تاريخي و تحولي نظريه ميمريس در تاريخ انديشه و هنر غرب بيان و سابقه اين اصطلاح و نظريه در آثار مترجمان و فيلسوفان مسلماني چون: «اسحاق بن حنين»، «اخوان الصفا»، «فارابي»، «کندي» و… بررسي شده است. همچنين با رويکردي تطبيقي، نظريه «سادرشيا» در حکمت هند و نظريه ميمريس در رأي و نظر نو افلاطونيان به بحث گذارده شده و در پايان رويکرد حکمت و عرفان اسلامي به محاکات و نيز بازتاب آن در آثار هنري، به ويژه معماري تبيين شده است.