هوشنگ گلشيري

از متن كتاب:
مسئله اين است که صبح که بلند مي شوي، در تمام هستي بات بايد نويسنده باشي و سياسي باشي به معني دقيق کلمه! سياسي بودن ساده ترينش اين است که مردم، همه مردمِ جهان، حق دارند. با آرمان هايي که گفتم. همه مردمِ جهان بايد امکانات مساوي داشته باشند. اين در تمام حرکاتِ تو بايد باشد. هر کدامش که خلاف ايـن حرکت بـود، در حقيـقت لطمه زده بــه کارت. من نمي توانم به تو دروغ بگويم، بعد بنشينم داستانِ خوب بنويسم. اين را جاي ديگر هم گفته ام: تو گوش زنم بزنم. مثلاً بروم ددر و بعد برگردم به زنم بگويم تو را دوست دارم. من اين مسخره بازيها را نمي توانم قبول کنم. و نه اين که مثلاً من گناه نکنم. مي بيني؟ يا مثلاً توبه نکنم. يعني چنين چيزي نيست. ولي مي گويم که هر آدمي بايد يگانه بشود با خودش. و نويسنده بيشتر! چون مي خواهد فرم بدهد. براي من خيلي مهم است مسئله! با دستِ آلوده نمي شود کاري کرد. اگر هم دستش آلوده باشد، بايد آلودگي را بگويد. بگويد ديگر!