به افق پاريس

يک روز در شهر نور، يک شب در جست‌وجوي زمان از‌دست‌رفته.
پاريس در روزهاي اوجش اينجا نمايان شده‌است؛ ارنست همينگوي و ژوزفين بيکر زير نور چراغ‌هاي شب در عيش مدام سر مي‌کنند. همه به پاريس پناه آورده‌اند، گرترود استاين و غول‌هاي ادبي در دل پاريس پناه گرفته‌اند.
اما اينجا چهار نفر ديگر در دل شبي پردلهره در جست‌وجوي سرنوشت خويشتن‌اند. منشي مارسل پروست رازي در دل دارد و گم‌شده‌‌اي در شهر، او به وصيت آقاي پروست عمل نکرده و حالا دست‌نوشته‌هاي اين نويسنده‌ي فقيد شهير ناپديد شده‌اند. سورن، عروسک‌گردان ارمني پناهنده‌اي که به پاريس پناه آورده، اما اين شهر اصلاً او را آرام نکرده‌است. گيوم، نقاشي که يک قدم با سربه‌نيست‌کردن خودش فاصله دارد و ژان پل، روزنامه‌نگار سرگرداني که چهره‌ي دختر گم‌شده‌اش را در صورت هر عابري جست‌وجو مي‌کند؛ و اين پاريس است که اين گم‌گشتگان را در لحظه‌اي به افق پاريس به هم نزديک مي‌کند.