عشق هاي زودگذر ماندگار

آندري مكين (1957) نويسنده‌اي است با تجربه‌هاي زيستي بسيار عجيب و تلخ. او كه در سيبري به دنيا آمده و در اتحاد جماهير شوروي رشد كرده بود، شيفته‌ي ادبيات و زبان فرانسه بود. مكين در هجرتي عجيب از پشت مرزهاي شوروي خود را به فرانسه رساند و بعد سال‌ها توانست خود را به عنوان نويسنده تثبيت كند و براي رمان وصيت‌نامه‌ي فرانسوي جايزه‌ي گنكور را نيز به دست آورد. او در داستان‌هاي كتاب عشق‌هاي زودگذر ماندگار روايت‌هايي نوشته از مهم‌ترين عنصر تشكيل دهنده‌ي زندگي‌اش يعني تناقض زيستن در دوران شوروي. داستان‌هايي كه به نوعي تكميل كننده‌ي همديگر هستند شخصيت‌هايي را روايت مي‌كنند كه در زندگي خود با انوه‌ها، ماجراها و عشق‌هاي خاصي روبه‌رو شده‌اند، زمان بر آن‌ها گذشته و حالا روايتي از ايشان باقي مانده كه مملو از تاقض‌ها و دوگانگي‌هاست،امري كه خود مكين نيز به آن گرفتار بوده به خاطر نوع زندگي خاصش؛ از طرفي روسي و از سويي فرانسوي شده. به همين خاطر اين داستان‌نويس درخشان مخاطب خود را با روايت‌هايي روبه‌رو مي كند كه در آن‌ها احساس تلف شدن هويت و زندگي به چشم مي‌آيند. داستا‌هايي جذاب و بديع كه نمايان‌گر قدرت اوست در ساختن جزئيات شخصيت. مكين در فرانسه زندگي مي‌كند و دو سال پيش نيز به عضويت آكادمي فرانسه درآمد.