رساله منظوم خرقاني نامه (داستاني از ابوالحسن خرقاني به همراه داستان هاي ديگر)

اين اثر متشکل از مجموعه اي از اشعار است که داستان هايي در عشق و حکمت و مدارا را به تصوير کشيده است. بخش عمده کتاب متضمن داستاني نسبتا طولاني است در مورد ابوالحسن خرقاني، صوفي و عارف برجسته ايراني. اصل اين داستان به گونه‌اي بسيار كوتاه در منابع قديم آمده است. ليکن در اينجا با بهره‌گيري از ويژگي‌هاي شخصي خرقاني و استفاده گسترده از تخيل، داستاني به شعر پرورده شده که خود در درون حاوي داستان‌هاي فرعي و کوچک‌تر است. بنابراين دقت تاريخي و سنديت علمي را از اين اثر نبايد جست و يا توقع داشت. البته کوششي به عمل آمده است که مفاهيم عمومي ولي قابل اعتنايي همچون ماهيت رويا و خواب و طبيعت مکاشفه تا حدي به نحوي جديدتر و واضح‌تر به بيان درآيد. کما اينکه به مپيوستگي اموري نظير مدارا و رنج‌پذيري با تکامل معنوي هم با عرضه جديدتري به تصوير کشيده شده که تا حدي بتواند براي خوانندگان قابل فهم‌تر باشد.گزينش ابوالحسن خرقاني هم خود بدان سبب بوده است که وي بدليل نوع خاص شخصيت عرفاني و معنوي مي‌تواند نماينده بهتري براي اموري نظير خود اتکايي و تحمل رنج مدارامندانه باشد. در کنار داستان خرقاني داستان‌ها و مضامين منظوم کوتاهتري هم آورده شده است که غالباً بيانگر اسرار معنوي و نکت ههاي حکمتي است.