پاتوق ها

هميشه خود را زير سايه‌ي فرد ديگري ديده‌ام هر چند که مجبور نيستم خودم را با برادراني باهوش‌تر يا خواهراني خوشگل‌تر از خودم مقايسه کنم. گريزي نيست از سايه‌هايي که در اين فصلِ روبه‌تاريکي همه‌جا را در بر مي‌گيرند. از زير سايه‌ي خانواده‌هاي‌مان هم نمي‌توان گريخت. و گاهي دلتنگ سايه‌ي خوشايندي مي‌شوم که يک همدم مي‌تواند براي آدم فراهم کند. - از متن رمان

جومپا لاهيري با داستان‌هاي محبوبش (مترجم دردها، همنام، خاک غريب و گودي) نشان داده قصه‌گوي شيرين‌سخني است با چشم‌ و گوشي باز که گاه جنبه‌ي خاصي از زندگي روزمره را مي‌بيند که آدم‌ها به‌راحتي از کنارشان مي گذرند. لاهيري اين‌بار در رمان پاتوق‌ها از دريچه‌ي تازه‌اي به زندگي روزمره نگاه مي‌کند و نشان مي‌دهد که آدمي را مي‌شود از روي پاتوق‌هايش و جاهايي شناخت که مرتب به آن‌ها سر مي‌زند. او درعين‌حال سربسته مي‌گويد که گاهي بد نيست زمين بازي را عوض کني، دل به دريا بزني و به مکان‌هايي ناشناخته پا بگذاري تا زندگي‌ات رنگ‌وبو و جان تازه‌اي بگيرد.