شرقيات شكسپير

بخت يا شکسپير يار بود؛ زيرا حرفه نمايشنامه نويسي را در زمانه اي برگزيد که جامعه شهري انگلستان، تئاتر و زبان انگليسي از رهگذر وام و حتي ابداع کلمات در حال توسعه بود. اشعار موزون و مقفاي مردان ملکه جاي خود را به شعر سپيد داد که جذبه فراوان داشت. به علت شيوع طاعون تماشاخانه ها از فوريه 1593 تا ژوئن 1594 بسته شد.
نمايشنامه ها تنها در دربار و خانه هاي اشراف و اعيان در خارج از لندن اجرا مي شد. شکسپير به اجبار در پي ممرِ معيشتي ديگري بود. تعطيلي تئاتر فشار مالي زيادي به او وارد کرد. افزون بر هزينه هاي خودش در لندن،مي بايست از خانواده اش در استرانفورد نيز حمايت مي کرد. جلب حمايت مالي مي توانست به دريافت عايدي و پيشرفت منزلت اجتماعي بينجامد. در اين برهه به ارل ساوت همپتون روي آورد، جواني متموّل که عاشق سينه چاک تئاتر بود.