نويسنده

در سال 1964، نوجواني الجزايري وارد مدرسه نظام مِشوار در وهران مي‌شود. پدرش که خود افسر ارتش است رؤياهايي جاه‌طلبانه براي پسرش در سر دارد. بااين‌همه، اين عضو ارتش و سرباز نمونه آينده، در طي دوران خدمتش، استعدادهايي شگرف در خود مي‌يابد. اما سربازي شيفته تئاتر و ادبيات سوءظن فرماندهانش را بر مي‌انگيزد. در دوران جنگ داخلي الجزاير به او اخطار مي­‌دهند که بايد نوشته‌هايش را به سانسور نظامي بسپارد. پذيرش اين کار براي «محمد مولسهول» ناممکن است و در عين حال نمي‌تواند از وسوسه نوشتن بگذرد. پيشنهاد همسرش را مي‌پذيرد و براي خود نامي مستعار انتخاب مي‌کند، برگرفته از دو اسم کوچک همسرش: ياسمينا خضراء. او با اين نام مستعار، رمان‌هاي پليسي زيادي مي‌نويسد که در عمق تراژدي الجزاير استعمارزده، گواهي است بر وحشتِ دوران. چه کسي هزاران بيگناه را قتل‌عام کرد؟ چرا نمي‌خواهيم حقيقت را بشنويم؟ از اين پس، نويسنده بايد هويت حقيقي خود را آشکار کند. ارتش را ترک مي‌کند و آشکارا به حرفه نويسندگي مي‌پردازد، ولي همچنان نام مستعاري که او را به شهرت رساند حفظ مي‌کند. نويسنده زندگي نامه خودنوشت اين سرنوشت شگفت ‌انگيز است و يادمان دلخراش تاريخ معاصر الجزاير.