سيزدهمين رئيس

سيزدهمين رئيس نمايشنامه‌اي بود که در آخرين سال‌هاي دهه 1970 شهرتي فراوان براي آفريننده خود به همراه آورد و نام او را در تئاترهاي شوروي بر سر زبان‌ها انداخت.
آزات آبدولين در اين نمايشنامه ماجرايي حساس و حاد را مطرح مي‌کند که هر چند گويي در کالخوزي در همان باشقيرستان دور از مرکز اتفاق مي‌افتد، در ذهن مخاطب به‌سادگي به تمام روستاها و کالخوزهاي شوروي و حتي به عرصه‌هاي غيرروستايي و غيرکشاورزي آن مملکت نيز تعميم مي‌يابد.
بخش قابل توجهي از محبوبيت اين نمايشنامه در همان خاصيت تعميم‌پذيري آن است. گره و کشمکش اصلي نمايشنامه از يک مسئله قضايي در کالخوزي در باشقيرستان شوروي بسيار فراتر مي‌رود و در لايه‌اي عميق‌تر به تعارض‌هايي مي‌رسد که بارها در آثار ادبي و هنري مختلف شاهدشان بوده‌ايم: تعارض حق طبيعي و حق موضوعه.