ديگر آمريكايي ها

«و من هنوز آنجا بودم... صحرا خانه‌ام بود، فضاي باز، نور، سکوتي که در حقيقت سکوت هم نبود... بعد از مرگ پدرم، بالاخره آموختم عشق موجودي رام و مطيع نيست، حيواني درنده‌خوست، آشفته و پيش‌بيني‌ناپذير، عظيم و بخشنده. عشق بود که مرا از سوگ و تاريکي بيرون کشيد.»
مهاجري مراکشي در صحراي موهاوي تصادف مي‌کند و راننده، بي‌توجه، يا شايد هم با رضايت، از صحنه مي‌گريزد. اين ماجرا آغاز داستان خانواده‌اي مهاجر، تراژدي مرگ پدر و سفري از سوگ به عشق است؛ حکايتي خانوادگي، داستاني جنايي، و روايتي عاشقانه که در پس‌زمينه‌اش روايت‌هاي گوناگون، نمايي گسترده از زندگي و هويت آمريکايي به تصوير مي‌کشد‌؛ وضعيت و نگرش مهاجران، زنان، سياهان و سفيدان.