احضار مغان (مقالاتي در نقد و تحليل آثار هوشنگ گلشيري)

محمد تقوي از نزديک‌ترين شاگردان هوشنگ گلشيري بود؛ کسي که تحليل و نقد داستان را به‌خوبي از خود گلشيري فراگرفته است. او در اين کتاب آثار گلشيري را بررسي کرده و در مورد احوال و تفکر او نوشته است تا مخاطب راحت‌تر بتواند با اين آثار ارتباط برقرار کند و گره از نقاط گنگ و رازهاي داستان‌هاي گلشيري برداشته شود.
هوشنگ گلشيري نويسنده‌ي معاصر و سردبير مجله‌ي کارنامه بود. او بر هم‌دوره‌اي‌هاي خودش و نويسندگان نسل‌هاي بعد تأثير بسيار زيادي گذاشت. کتابي که باعث شد به شهرت برسد، رمان شازده احتجاب بود که بهمن فرمان‌آرا نيز فيلمي از روي آن ساخته است. گلشيري که در ابتدا معلم بود، به دعوت بهرام بيضايي کارش را در دانشکده‌ي هنرهاي زيباي تهران آغاز کرد. او عضو کانون نويسندگان ايران نيز بود. گلشيري به همراه ابوالحسن نجفي و محمد حقوقي حلقه‌ي ادبي جُنگ اصفهان را به راه انداخت. از آثار او مي‌توان به کتاب‌هاي کريستين و کيد، نمازخانه‌ي کوچک من، دست تاريک دست روشن، آينه در آينه و… اشاره کرد.
هوشنگ گلشيري در زمان حياتش کارگاه‌هاي داستان‌نويسي زيادي برگزار کرد و بيشتر شاگردان او از نويسندگان يا منتقدان مطرح شده‌اند. محمد تقوي نيز به واسطه‌ي شناختش از هوشنگ گلشيري و معاشرت با او توانسته به شناخت متفاوتي از داستان‌هاي اين نويسنده دست يابد. او در اين کتاب با نقد آثار گلشيري نشان مي‌دهد اين نويسنده چقدر نسبت به اوضاع زمانه‌ و تاريخ کشورش اشراف داشت و چگونه به‌خوبي در داستان‌هايش از آن‌ها استفاده مي‌کرد. گلشيري به شناخت ويژه‌اي از مردم سرزمينش رسيده بود و آن را به‌وضوح مي‌توانست در داستان‌هايش همچون آينه بازتاب دهد.