زبان نجات يافته (حكايت يك نوجوان)

زبان نجات‌‌يافته سرگذشت‌نامه‌اي زيباست. اين داستان با يک تصوير خارق‌العاده آغاز مي‌شود: دورترين خاطره‌ي کانتي. از يک اتاق بيرون مي‌آيد. يک مرد که ماسک زده، مجبورش مي‌کند زبانش را بيرون بياورد؛ اگر حرف بزند، مرد زبانش را مي‌برد. سال‌ها بعد، کانتي مي‌فهمد که آن مرد، معشوق پرستار بچگي‌اش بوده و مي‌خواسته او را از برملا کردن رابطه‌ي آن‌ها نزد پدر و مادرش بترساند. در هفت‌سالگي پدرش را از دست مي‌دهد و مجبور مي‌شود زودتر از آنچه بايد، پا به بزرگسالي بگذارد. داستان از پرت شدن او از جايي به جاي ديگر مي‌گويد؛ از کودکي به بزرگسالي، از پدر به مادر، از کشوري به کشور ديگر و از يک زبان به زبان ديگر. در اين کتاب همچنين توصيفات زيبايي از اولين خانه‌ي کانتي قبل از جنگ جهاني اول در بلغارستان و بعد خانه‌هايش در انگلستان، وين و سوئيس وجود دارد. در يک بازه‌ي زماني، مادرش در حرکتي ظالمانه او را مجبور مي‌کند در سه ماه، زبان آلماني را در حد يک فرد بزرگسال آلماني بياموزد تا سريعاً جاي پدرش را در خانه بگيرد. اين‌گونه زبانش آزاد و او برنده‌ي داشتن مادرش شده، رقيبانش هم برادران ديگرش و معشوق‌هاي مادرش هستند. اين پرتنش‌ترين عشق اديپوسي است که تاکنون در يک اثر ديده شده و کانتي آن را به طريقي شگفت‌آور توصيف مي‌کند. همه‌چيز در اين کتابِ خارق‌العاده، استادانه نوشته شده است.