گربه ها تصميم نمي گيرند

گربه ها تصميم نمي گيرند آخرين مجموعه داستان ناتاشا اميري داستان نويس معاصر است. نويسنده اي که غزاله عليزاده پاي او را به عرصه ادبيات داستاني باز کرد.
وي در اين مجموعه، نگاهي رئاليستي به زندگي اجتماعي معاصر دارد و تصويرهايي را از فضاي شهري جامعه و زنانگي به نمايش مي گذارد و از طنز هم غافل نيست.
«يونجه اگه اندازه تو اعتمادبه نفس داشت، تا الان دوبار زعفرون داده بود.»
صريح بودن جزو ويژگي هاي داستان نويسي نويسنده محسوب مي شود؛ ويژگي اي که عاري از هرگونه شعارزدگي و با ايجاز کلام همراه است:
«چند کبوتر را ديدم، بال نمي زدند و باد بود که آن ها را مي برد. گفتم: "نمي شه اداي پرواز رو درآورد... وگرنه چه فرقي با تو قفس بودن داري؟"»
تکيه گاه داستان هاي گربه ها تصميم نمي گيرند روابط اجتماعي آدم هاست. داستان هاي اين مجموعه همچون دري است که پشت قايق روي دريا مي ماند:
«دختري ترشرو با جوش هاي بلوغ در همه درس ها بالاترين نمره را مي گرفت اما وقتي پدر به صورتش سيلي زد که حق ندارد خانه دوستش بماند تمام قرص هاي توي جعبه داروها را خورد.»