روايت رنه ولك از ادبيات تطبيقي

در ادبيات تطبيقي بايد به دنبال چشم‌انداز، ماهيت و ادبيات تطبيقي روش‌شناسي ديگري بود. ادبيات را بايد در چشم اندازي جهاني و عمومي مطالعه کرد، نه در چشم‌اندازي ملي يا در قالب آثاري پراکنده. مطالعه‌ي ادبيات تطبيقي را نيز، هم‌پاي ادبيات عمومي و ادبيات ملي بايد بسيار مهم شمرد. در ادبيات تطبيقي، بي‌ترديد بايد بر تعصبات ملي و نگرش‌هاي بسته غلبه کرد، اما حيات و ارزش‌هاي سنت‌هاي ملي را نبايد ناديده يا دست کم گرفت. در مطالعه‌ي تطبيقي ادبيات، هم به ادبيات ملي، هم به ادبيات عمومي، هم به تاريخ ادبي و نقد ادبي، هم به درون مايه‌ها وقالب‌هاي ادبي توجه مي‌شود، و هم به جنبه‌هاي زيبايي‌شناختي و چشم‌اندازهاي گسترده‌تري که تنها در سايه‌ي اين نوع مطالعه قابل رؤيت است. در ادبيات تطبيقي، آنچه بايد در مرکز توجه قرار گيرد ادبيت و زيبايي‌شناسي و هنر است و نه صرفاً بررسي منابع و تأثيرات.