از هايدگر تا گادامر در مسير هرمنوتيك

ــ از متنِ کتاب:
«هرمنويتيک در سده‌ي بيستم عمدتاً کارِ هايدگر و گادامر بوده است. اما اين دو نه خود واردِ گفت‌وگو شدند و نه کسي آن‌ها را به‌درستي به گفت‌وگو واداشت. وضعيتِ مجموعه‌ي آثار، که در خصوصِ هايدگر بسيار پيشرفت کرده و در موردِ گادامر تقريباً به پايان رسيده است، اين رويارويي را نه‌تنها ممکن بلکه حتي لازم مي‌سازد: زيرا رابطه‌ي پيچيده و چندلايه‌ي گادامر با آموزگارش در اثرِ اصلي‌اش حقيقت و روش (1960) احتمالاً به دليلِ ملاحظاتِ شخصي کم‌تر بسط پيدا کرد و در نتيجه به‌دشواري قابلِ تعيين است. آيا اين اثر ادامه‌ي کارِ هايدگر با ابزارهايي ديگر بود يا طرحي در مقابلِ طرحِ هايدگر؟
ويراستِ اخيرِ مجموعه آثارِ گادامر که از سالِ 2000 در مجموعه‌اي جيبي پيشِ روي ماست […] مجالي فراهم مي‌کند که گويي براي نخستين‌بار حقيقت و روش را به‌منزله‌ي پاسخِ منسجمي به هايدگر تلقي کنيم که بر موضوعاتِ کاملاً جديدي تأکيد مي‌ورزد.»