خنده (جستار در معني امور خنده آور)

کتاب حاضر از سه مقاله تشکيل شده که عبارت‌اند‌ از: «امر خنده‌آور به‌‌طور عام»، «كمدي موقعيت و كمدي واژگان» و «كمدي شخصيت».
اين سه مقاله نخستين بار در يکي از مجله‌هاي فرانسوي به چاپ رسيدند و بعدها در قالب کتابي مستقل منتشر شدند. نويسنده‌ي کتاب در پيشگفتاري که در سال 1900 منتشر کرد، به اين موضوع اشاره مي‌کند که مي‌خواسته «خنده» به‌خصوص خنده‌ي حاصل از کميک را تحليل کرده و گروه‌هاي اصلي موقعيت‌هاي خنده‌آور را مشخص کند. او اذعان داشته که روشش به‌طور کامل جديد بوده و نه‌ فقط با نتايج روش‌هاي ديگر منافاتي ندارد، بلکه به‌لحاظ علمي معتبرتر و دقيق‌تر است. نويسنده در بخش نخست کتاب «خنده (جستار در معني امور خنده‌آور)» به شکل‌هاي گوناگون کميک و حرکت‌هاي آن و عامل گسترش‌‌دهنده‌ي کميک اشاره مي‌کند. در بخش بعدي به وضعيت کميک و سخن کميک مي‌پردازد. در بخش سوم و انتهايي نيز شخصيت کميک را بررسي مي‌کند. به عقيده‌ي هانري برگسون ما به افراد يا کارهايي که از آن‌ها سر مي‌زند مي‌خنديم، نه به اشيا. پس براي فهميدن خنده بايد آن را در محيط طبيعي آن يعني در جامعه مشاهده و تحليل کنيم. او بر اين باور است که خنده کارکردي اجتماعي دارد و به برخي نيازهاي درون آدمي پاسخ مي‌دهد.