هفتاد سال عاشقانه

محمد مختاري در اين کتاب به گزينشي «مثلثي» روي آورده است که اضلاع آن اين‌هاست: حد عام قابل‌قبول، قدرت نمايندگي شعر از سوي شاعر، نظر شخصي گردآورنده. روح کلّي اين گزينش، مفهوم اساسي کار او در کتاب انسان در شعر معاصر است: درک حضور ديگري. عاشقانه‌هاي همه گرايش‌هاي شعر معاصر در اين کتاب منعکس شده است و به همين اعتبار، اين کتاب مخاطب را با سيمايي کمابيش جامع از شعر عاشقانه معاصر آشنا مي‌کند.
مختاري در مقاله مفصل «ذهنيت غنايي معاصر» که در آغاز کتاب آمده کوشيده است روش کار و گزينش خود را تشريح کند و مفهوم عشق را در دو ساحت «ادبيات کلاسيک» و «شعر معاصر» بکاود و تفاوت‌ بنيادين اين هر دو فصل شعر فارسي را در نگاه به عشق و انسان بيان کند. به‌جرأت مي‌توان گفت که اين آنتولوژي تا امروز نيز جامع‌ترين آنتولوژي شعر عاشقانه فارسي است.