فرشته با بوي پرتقال

خودش شده بود كفتر. بق بقو هم مي كرد. حرف هم كم و زياد مي زده. مي گفته قفسم خسته است، خسته است، خسته است.
مي گفته بگذاريد بروم روي انگشتش بنشينم و دانه ورچينم.
مي گفته قفسم را شما دزديده ايد. و به سينه اش كوبيده، مي گفته از اينجا، از اينجا، از اينجا دزديده ايد.
مي گفته اين كفترها هم شاهدند...