روز باور نكردني / نوئمي 2

خانم لومباگو کوشيد تا دستش را توي ديوار فرو کند. شکاف خيلي کوچک بود و پوست دستش رفت. به او فرصت ندادم که حتي عکس العملي نشان دهد. با چکش چند ضربه ي آرام به گچ بري زدم تا شکاف بزرگتر شود و سپس دستم را کامل فرو بردم. انگار که نوک انگشت هايم چشم داشت، با انگشت هايم شروع به جست و جو کردم و کورمال کورمال انگشت هايم را اين طرف و آن طرف کشيدم. با انگشت هايم تعدادي سکه و تکه اي گچ را لمس کردم. ناگهان حس کردم که قلبم مي خواهد بترکد. دسته ي فلزي سردي را حس کردم و خواستم آن را در مشت فشار دهم. اما يکدفعه رها شد و افتاد… به نظر مي آمد به چيزي بسته بود.