خودم را مي سفرم (خاطرات)

عباس کيارستمي بر اين باور بودکه اگر موضوعي راخوب فهميده باشيم،ميتوانيم آن را در دو کلمه خلاصه کنيم. انديشه ي ژوليا کريستوارا نيز به رغم وسعت و پيچيدگياش،ميتوان در دو واژه خلاصه کرد: «متفاوت انديشيدن.»
نويسنده همه ي باورهاي جاافتاده ي مارا به پرسش ميگيرد و به ما مي آموزد تنها در «خوانش متفاوت»است که ميتوان به سرزمين هاي ناشناخته «سفر»کرد و «شناخت»به معناي هستي شناسانه ي آن را تجربه کرد.
«سفر»از آن دست واژه هايي است که «بودن»کريستوا راتعريف ميکند و تصادفي نيست که او در خودم را ميسفرم به تمامي جنبه هاي «بودن»خود پرداخته است. «وطن»کريستوا همان «اقليم سفر»است و سفر براي او سفر به جغرافياي نامحدود و بدون مرز متفاوت انديشيدن ومتفاوت زيستن است. کتاب حاضر دعوتي است براي همسفري ...