زيباشناسي عكاسي

زيباشناسي عکاسي مهم ترين مسائل فلسفي عکاسي را به بحث مي گذارد و لايه هاي پنهان نظري و زيباشناختي اين هنر را مي کاود. به اعتقاد نويسنده رسالت مهم عکاسي نه بازنمايي واقعيت، بلکه به پرسش کشيدن و نقد است. اثر عکاسانه يقين ها را مي زدايد، ترديد مي آفريند، به حيرت مي افکند، حساسيت برمي انگيزد، هشيار مي کند و غنا مي بخشد. بنابراين، عکاسي دعوتي است به انديشيدن. انديشيدن به خود، به ديگري و به جهان. فيلسوفان و زيباشناسان، به نسبت ساير هنرها درباره ي عکاسي کم تر نوشته اند و چه بسا اين کتاب به همين سبب اثري منحصر به فرد باشد؛ زيرا هم به کار عکاسان مي آيد و هم مخاطبان آثار عکاسي.