نام كوچك من بلقيس

در ابتداي کتاب مي‌خوانيم:
نامم را در سال 1346 گذاشتند بلقيس. چهار سال بعد از تولدم صاحب شناسنامه شدم. آن‌طور که بزرگ‌ترها گفته‌اند و مي‌گويند، آن چهار سال بدون سجل و هويت مرا «بلقيسو» صدا مي‌کردند و، تا همين حالا هم که در سراشيب عمر قرار دارم، هنوز هم برخي اهالي روستا و قوم و خويش‌هايم همان «بلقيسو» صدايم مي‌کنند. حکايت آن چهار سال بي‌هويتي‌ام را در داستانکي در مجموعه پسري که مرا دوست داشت آورده‌ام... .
كتاب نام کوچک من بلقيس، مجموعه خاطرات و يادداشت‌هاي بلقيس سليماني است که خود در اين کتاب روايتگر کودکي، نوجواني و جواني‌اش شده است. نويسنده در اين کتاب ابايي ندارد دست خواننده را بگيرد و او را به زواياي پنهان زندگي شخصي خود ببرد. سليماني از رهگذر اين يادداشت‌هاي پراکنده به بيان آرا و انديشه‌هاي خود درباره موضوعات مختلف مي‌پردازد. با اين همه بهره خواننده تنها آشنايي با زندگي خصوصي نويسنده نيست، او از رهگذر آشنايي با زندگي نويسنده با يک برهه از تاريخ اجتماعي و سياسي مردم ايران، به‌خصوص نسل آرمان‌خواه و انقلابي معاصر نيز آشنا مي‌شود.
از بلقيس سليماني پيش از اين چهار اثر موفق ديگر به نام‌هاي شب طاهره، خاله‌بازي، بازي آخر بانو، و آن مادران اين دختران در انتشارات ققنوس به چاپ رسيده است.