مارگریت دوراس

دوراس در ۴ آوریل ۱۹۱۴ در خانواده‌ای فرانسوی در هندوچین، مستعمرۀ سابق فرانسه و ويتنام فعلی زاده شد. پدرش که معلم ریاضیات بود پس از مدت کوتاهی به بستر بیماری افتاد و هنگام بازگشت به فرانسه درگذشت. مادر مارگریت پس از مرگ شوهرش در شرایط بسیار سخت به شغل معلمی خود ادامه داد و در روستاهای مجاور رودخانۀ مکونگ با فقر فرزندانش را بزرگ کرد.

مادر برای این که از عهدۀ مخارج بچه‌ها برآید در سینماها پیانو می‌زد تا وقتی که تصمیم گرفت تکه زمینی را در کامبوج برای کشاورزی و سرمایه‌گذاری بخرد امّا به علت فساد اداری موجود و به واسطۀ خرید زمینی که دائم در معرض سیل و غیرقابل کشت بود، تمامی سرمایه‌اش را از دست داد.

زندگی در مناطق و روستاهای فقیرنشین، ارتباط و دوستی با بومی‌ها و کمبود محبت پدری بعدها تبدیل به منبع الهام و دستمایۀ نوشته‌های او شد. در سال ۱۹۲۹ مارگریت به منظور تحصیل در دورۀ دبیرستان به سایگون رفت. در همان زمان بود که مارگریت نوجوان‏‏، عاشق یک چینی ثروتمند شد. او این ماجرا را سال‌ها بعد در داستان «عاشق» نوشت و توانست برندۀ جایزۀ گنکور شود. در سال ۱۹۳۹ با نویسنده‌ای به نام روبر آنتلم ازدواج کرد. در ژوئن ۱۹۴۴، روبِر به دلیل فعالیت‌های سیاسی توسط گشتاپو دستگیر شده و به شهر داخائو در ایالت بایرن آلمان تبعید می‌شود. در سال ۱۹۴۱ اولین رمانش را برای چاپ به انتشارات گالیمار سپرد، گالیمار از چاپ و انتشار رمان خودداری کرد ولی ریموند کنو که در گالیمار کار می‌کرد و به استعدادش اعتقاد داشت، او را تشویق به ادامۀ نوشتن کرد. به این ترتیب اولین کتابش در سال ۱۹۴۳ و هنگام جنگ جهانی دوم با نام بی‌شرمان توسط انتشارات گالیمار چاپ و منتشر شد. او به جای نام‌خانوادگی اصلیش دونادیو، اسم دوراس که نام منطقه‌ای بود که پدرش در آنجا مرده بود را انتخاب کرد، نامی که تا پایان عمر در تمامی آثارش استفاده شد و همگان او را به این نام می‌شناسند.

دوراس در سال ۱۹۵۰ رمان «سدی بر اقیانوس آرام» را نوشت که مورد توجه قرار گرفت و نامزد جایزۀ ادبی گنکور شد. در آن ایام او در کنار نویسندگی به فعالیت‌های سیاسی اجتماعی نظیر مبارزه با جنگ الجزایر و مخالفت با سیاست‌های ژنرال دوگل نیز می‌پرداخت. مارگریت دوراس در آثارش شیوه‌های تازه‌ای را در عرصۀ رمان‌نویسی آزمود و رونق تازه‌ای به نثر فرانسوی بخشید. نثر دوراس با بیان فشرده و ابهامی شاعرانه خواننده را درگیر می‌کند. زبانش عریان و بی واسطه است و واژگان آثارش با دقت و وسواس انتخاب شده است.

در اکتبر ۱۹۸۸ دوراس به کما می‌رود و پس از ۵ ماه به‌طور معجزه‌آسایی جان سالم به در می‌برد. مارگریت دوراس که مسئلۀ بیش‌مصرفی الکل را داشت در نهایت به سرطان مری مبتلا شد. دوراس در روز یکشنبه ۳ مارس سال ۱۹۹۶ در ساعت ۸ صبح در سن ۸۲ سالگی درگذشت.

بخشی از آثار این نویسنده در پردیس کتاب