برسد به دست استاد نهنگ عزيز

زماني يک عالمه نهنگ توي درياي نزديک دماغه ي نهنگ ها زندگي مي کرد که استاد امکان نداشت بتواند همه شان را بشناسد. آب دريا از آن همه نهنگ سياه ديده مي شد. براي همين، به آنجا مي گفتند درياي سياه و به تکه زمين باريکي که توي دريا پيش رفته بود، مي گفتند دماغه ي نهنگ ها.
پس چرا از آن همه نهنگ، فقط استاد نهنگ باقي مانده بود؟
راستش، زماني به قدري نهنگ آنجا بود که غذاي کافي گير همه شان نمي آمد و در نهايت، آنها مجبور شدند به درياهاي ديگري بروند.
خانواده ي استاد تصميم گرفت بماند، اما خانواده هاي ديگر از آنجا رفتند. چند سال که گذشت، اول پدربزرگ و مادربزرگ استاد و بعد هم پدر و مادرش پير شدند و مردند. استاد هيچ وقت عروسي نکرد و حالا او تنها نهنگي بود که باقي مانده بود.