زن ايراني در گذار از سنت به مدرن

زنان ايران در برزخ ميان سنت و مدرنيته قرار گرفته‌اند. فشار خرد‌کننده‌ي سنت و برخي سياست‌هاي رسمي، باورهاي اعتقادي، همچنين مخالفت جامعه با فردگرايي و تجدد‌طلبي، خروج از اين برزخ را دشوار کرده است. در اين شرايط پاسخ دادن به اين سؤال اهميت زيادي دارد: زن سنتي کيست و زن مدرن کدام است؟ براي يافتن پاسخ اين سؤال مي‌توان کتاب زن ايراني در گذار از سنت به مدرن را مطالعه کرد.
جامعه‌ي سنتي ايران تا پيش از ورود نوگرايي به ايران شبکه‌اي متصل و در‌هم‌تنيده بود. همه‌ي عناصر آن کارکرد خاص خودش را داشت. عناصر سنت معين و تعريف‌شده بودند؛ همه مرتبط و همگون و داراي کارکردهاي مشخص. اما با تغيير شرايط جامعه و نقش‌آفريني مسائلي مثل تحصيل، مطالعه، علم‌ و ‌دانش، کار اقتصادي، حضور اجتماعي، فرهنگي، سياسي و … شرايط دگرگون شد. ولي شناخت از مسير طي‌شده اندک است. در کتاب زن ايراني در گذار از سنت به مدرن تلاش شده از وضعيت تاريخي زنان در گذشته، به‌خصوص در دوره‌ي قاجار، تصويري روشن و واضح ارائه شود که هم بر سنت‌هاي اجتماعي استوار بود و هم ورود عناصر نوگرايانه را تجربه کرده بود.
فصل هاي اين کتاب عبارت‌اند از: زن قاجاري و مفهوم فرديت در جهان سنت، زن ايراني، هويت و جهان سنت، آموزش زنان و گذار از سنت، نخستين نشريات زنان در تکاپوي تحول گفتمان سنت، نخستين نشريات زنان در تکاپوي دگرگوني امر روزمره و رويکردهاي روزنامه‌نگاري محلي زنان: مورد مقايسه بوشهر و اصفهان