حواستون به پيرزن هايي كه از تنهايي پوسيده ن باشه

احتمالاً با شنيدن نام ماتئي ويسني‌يک به ياد نمايش‌هاي خرس‌هاي پاندا... و يا تماشاچي محکوم به اعدام مي‌افتيد.
اگر آثار قبلي ويسني‌يک مورد پسندتان بوده، با خواندن اين کتاب مي‌توانيد از آخرين اثر ترجمه شده اين نويسنده لذت ببريد؛ مجموعه‌اي از نمايشنامه‌هاي کوتاه و بلند، گاهي با طعم طنز و گاهي با چاشني اعتراض.
حواستون به پيرزن‌هايي که از تنهايي پوسيده‌ن باشه کتابي است روان و مدرن براي همه مخاطبين کتاب و کتاب‌خواني و بالاخص براي فعالان هنرهاي نمايشي. پس از خواندن اين اثر، چهره کامل‌تري از ماتئي ويسني‌يک خواهيد شناخت.
ماتئي ويسني‌يک شاعري بود که به نوشتن نمايش‌نامه و سپس رمان روي‌ آورد. نمايش‌هاي معناگرا و انتقادي او نتيجه تجربه سي‌ويک سال نخست زندگي‌اش در اختناق رژيم کمونيستي و همچنين پر و بال گرفتن در فرانسه است؛ همان‌طور که خود او مي‌گويد: «ريشه من در رماني و بال‌هايم در فرانسه است.»
منتقدان نوشته‌هاي او را «عجيب» و «متفاوت با تمام ژانرهاي موجود» توصيف کرده‌اند.