دوچرخه سواري خانم آرميتاژ

يک دفعه زنجير دوچرخه‌اش افتاد. خانم آرميتاژ آن را جا انداخت، دست‌هايش سياه و روغني شد. خانم آرميتاژ با خودش گفت: «اين دوچرخه چه کم دارد؟ جايي که بتواني دست‌هايت را در آن بشويي.» اين بود که سطلي پر از آب، يک حوله، يک جاصابوني و يک قالب صابون آورد و همه‌ي آن‌ها را روي دوچرخه سوار کرد و وقتي کارش تمام شد با دست‌هايي تميز به راه افتاد.