انرژي و عدالت

ايليچ جهان ما را در معرض مخاطره‌اي جدي مي‌بيند. مخاطره‌اي که منشا? آن نه کمبود انرژي بلکه فراواني مصرف آن است. مصرف بي‌بندوبار انرژي نه‌تنها محيط زيست را به پلشتي مي‌کشاند، محيط معنوي زيست را نيز تباه مي‌کند و نابرابري‌ها را دامن مي‌زند.
جهان ما با اتکاي غيرمنطقي بر مصرف بي‌محاباي انرژي نابرابري آدميزادگان را به‌ نحو غيرقابل تحملي افزوده و در ميان فقير و غني فاصله افکنده است. اين است مطلبي که ايليچ در اين رساله در صدد اثبات آن است و با قدرت منطق شگفت‌انگيزي آن را مطرح مي‌کند.