من گاهي دروغ مي گويم

وقتي امبر روي تخت بيمارستان بيدار مي شود، مدتي طول مي کشد تا به وضعيت خود پي ببرد؛ او در کماست. امبر نمي داند چه اتفاقي افتاده است؛ گرچه تصورات مبهمي دارد.
اين رمان تريلر روان شناختي در حد فاصل زماني که راوي از کارافتاده است، هفته ي پيش از تصادف و مجموعه اي از خاطرات دوران کودکي بيست سال قبل مي گذرد.
با اين سه زاويه‌ديد متفاوت سؤالي مطرح مي شود: آيا چيزي واقعاً دروغ است حتي اگر باور داشته باشي عين حقيقت است؟ اين رمان همه ي اين مؤلفه ها را دارد؛ دروغگويي بيمارگون و وسواسي، زني در کما، دوستي خيالي، خواهر خبيث و راوي اي که نمي توان به او اعتماد کرد.