تفنگ هاي آوالون / افسانه ي امبر 2

با خودم فکر کردم: نه، دو دستي به اين سلطنت بچسب، اريک. ديوارهاي امبر بلند و قطورند. پشت همان ها پناه بگير. دور تا دورت خطي از شمشيرهاي پولادين و بي فايده بکش. مثل مورچه ها خانه ات را با سپري از خاک مستحکم کن. حالا مي داني که تا وقتي من زنده باشم امنيت برايت بي معناست و گفته بودم که برمي گردم. اکنون برمي گردم، اريک. تفنگ هايي از آوالون مي آورم، درها و دروازه هايت را درهم مي شکنم و مدافعانت را به خاک و خون مي کشم. آن وقت درست مثل بار قبل مي شود، ولي پيش از آنکه افرادت بيايند و نجاتت بدهند. آن روز تنها چند قطره اي از خونت را گرفتم، ولي اين بار تمامش را خواهم گرفت.