يكشنبه هاي پاريسي / شاهكارهاي 5 ميلي متري 13

از متن كتاب:
خداوندا! انگار خودش بود! براي هماهنگ کردن ضربات پاروها با صداي تيزش يکي از ترانه‌هاي قايقرانان را مي‌خواند و وقتي برابر پاتيسو رسيد، دست نگه داشت. آن‌گاه با انگشت‌ها بوسه‌اي برايش فرستاد و فرياد زد: «اي خنگ خدا!»